..*~~~~~~~*..

صدایی تلویزیون رو زیاد کرد و گفت: ماشالله جوون برازنده‌‌ایه برو و رو هم داره ، خدا برا پدر و مادرش حفظش کنه

گفتم : بله که برو و رو داره پس فکر کردی من برا چی میشینم پا تلویزیون برا همین برو و‌‌‌ رو ‌قشنگشه

گفت : خجالت هم خوب چیزیه مادر

اومدم جواب بدم که مجری تلویزیون صداشو بلند کرد و گفت : ما تو فیزیولوژی بدنمون جایگاه خندیدن دهان و لب و دندانِ و تو طول عمرمون یاد گرفتیم برا تشخیص خنده واقعی و غیر واقعی به چشم های طرف مقابلمون نگاه کنیم هیچ وقت هم نپرسیدم حالا چرا چشم ها چرا گوش ها نه چراا دست هاا نه

بعد مجری تلویزیون با حالت جدی گفت : بنظرتون اگه دست ها جایگاه خنده بودند الان دست هاتون میخندیدند یا نه به دست هاتون نگاه کنید که بعد اینکه از استدیو شمار دو برگشتیم کلی حرف با هم داریم که درباره اش بزنیم با مکثی گفت : بریم و برگردیم

دستام رو بالا بردم و آماده یه قد کشیدن حسابی بودم که گفت : ارغوان بنظرت دستا من میخندند ؟

با حالت کرخی ناشی از قد نکشیدن بلند شدم و رفتم پیشش نشستم دست هاشون تو دستم گرفتم گفتم : نمیدونم عزیز خودت چی فکر میکنی ؟

گفت : نمیدونم اگه میخندیدند که تو براشون کِرم نمیخریدی

با خنده گفتم : عزیز داری هر بهونه ای میاری که کِرم به دستهات نزنی آخه چه دشمنی با این کرم بدبخت داری هرچی هست بهتر از این حنا های زشت و نامرتبه

گفت : نگو اینجوری این حنا ها رو عبدالله خدابیامرز دو سه ماه پیش رو دستام گذاشت این آخریا چشماش درست نمیدید که اینطوری شده وگرنه جوون و برنا که بود موقعی که میخواست برام حنا بزاره چنان طرح و نقشی میکشید که بیا و ببین

گفتم : حالا چرا خودت حنا نمیزاشتی

گفت : آخه همون روز حنابندون فهمید من از بوی حنا بدم میاد خودش برام گذاشت

خنده ای کرد و گفت : یادش بخیر همون شب در گوشم گفت زنم که شدی تا آخر عمر خودم برات حنا میزارم دیگه با این حرفی که زد پاش رو بیل موند و تا آخر عمرش برام حنا میزاشت خدابیامرزدش

لبخندی زدم‌و گفتم : بنظرت دست هایی که یه عمر پذیرای تحفه‌ی حنایی رنگ یار بودند میخندند یا نمیخندند

گفت : والا مادر منکه سر در نمی‌یار تو چی میگی ولی

تا خواست حرفش‌‌و ادامه بده توجه‌ش به مجری تلویزیون جلب شد و سکوت کرد

مجری گفت : خندیدن دست ها به این معنی نیست که دست های بدون چین و چروک داشته باشیم یا اینکه جای هیچ زخمی رو دست هامون نباشه شاید همون طرف با هر زخمی که رو دست به وجود اومده یه خاطره داشته باشه البته اینم باید اضافه کنم زخم هایی که ناخودآگاه رو دست ایجاد شده رو عرض میکنم نه زخم های که متاسفانه خودآگاه ایجاد میشن

صداشو صاف کرد و گفت : از بحثمون خارج نشیم بله داشتم خدمتون عرض میکردم گاهی وقتا هر چین و چروکی رو دست هر رنگی هر زخم ناخدآگاهی رو دستامون میتونه برامون تداعی یه خاطره تلخ و شیرین باشه که الان با یادآوری شون لبخند میزنیم یا ناراحت میشیم این یعنی دستا های ما روح دارند و میتونند لبخند بزنن یا حتی بعضی وقتا گریه کنن

رمان ضرب الاجل اعجوبه | رمان زیبا | رمان ضرب الاجل | رمان جدید | رمان 1399 | خاطرات سربازی محاله یادم بره | قسمت سوم رمان ضرب الاجل عجوبه

سپاس دارم خداوند عزوجل را که تامل در واژگان را به من اموخت تا نجوای مادرم؛ دوستت دارم سر دهم و مجالی داشته باشم تا سر افرینش را بیابم

فصل سوم: خاطرات سربازی محاله یادم بره


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

از خواب بیدار شد و به سمت تراس گام برداشت، بافتی را برداشت تا مبادا سرما بخورد. در ان سلطنتی اتاقش را باز نمود، باد دستانش را بر موهای دخترک کشید که باعث می‌شد او تبسمش را پررنگ‌تر سازد
بهار باصبوری فراوان و اهسته اهسته زمین را تصاحب می‌کرد. او رنگ‌ها را درگرگون و قلب عشاق را لرزان می‌گرداند
بافت قرمزی را که بر دوش دخترک اویزان بود؛ باد با دستان پر مهرش جارو می‌کرد که ان به تلاطم افتد گرچه دخترک با سر سختی مانع نیت شوم ان می‌گشت
روی صندلی حصیری تراس نشست، زانوانش را در اغوش کشید و صفحه اول کتاب را گشود؛ گذر زمان را حس نکرد، همچون ماهی بی جانی در دریای مواج لغات غرق شد
صدای خنده بلند شیدا و سپهبد همانند صیادی ماهر او را از دریا واژگان بیرون کشید؛ تا جایی که کتاب را خوانده بود، علامت گذاشت. ان را بست و بر میز عسلی رنگش گذاشت تا به سمت حیاط گام بردارد. شاید تنها چیزی که مانعی برای او می‌ساخت تا ادامه کتاب را نخواند، هدیه حقیقی تولد شانزده سالگی‌اش بود
اری؛ فقط این کادو می‌توانست او را از وسوسه جملات زیبنده جدا کند
پلکان را گذراند و از پنجره سالن پذیرایی چشمش به شیدا مادرخوانده‌اش افتاد که با ذوق و شوق شایگان، چیزی را برای همسرش تعریف می‌کرد. سپهبد هم با تمام هوش و حواس گوش می‌سپرد؛ ناگهان چشمش به هلیا افتاد که مرددانه در سالن ایستاده بود

هلیا بیا اینجا با ما بشین

هلیا فاصله باقی مانده تا حیاط را طی کرد و به انان رسید؛ مشتاقانه صندلی را کنار کشید. روی ان نشست، سپهبد دو تکه از کیک یک دست خامه ای‌_شکلاتی جدا کرد و جلوی همسر و دخترش گذاشت. برای هلیا در لیوانی خالی شربت پرتقال ریخت سپس با طنعه رو به دخترکش گفت

چی شد یادی از فقیر فقرا کردی؟؟؟؟؟
با غرور پشت چشمی نازک کرد و لب به سخن گشود

اومدم کادمو بگیرم

کدوم کادو؟؟؟؟
هلیا اخمی تفننی از سر ناراحتی بر چهره نشاند

به، به! به همین زودی یادتون رفت (؟) هعییی دنیا بی وفا

قرار بود روز تولدم بگی که اولین بار چجوری با پدرم و سرهنگ اشنا شدی؟
سپهبد لبخندی زد. تبسمی از غم که هنوز دخترش به او پدر نمی‌گوید و لبخندی از شادی، زیرا یاد ان روزها گل از گلش می‌شکوفت. شیدا از در طرفداری دخترش برامد و ارنجش را به کتف سپهبد کوبید
بگو دیگه، دخترمو منتظر نزار

سپهبد بغضی کرد و گفت
باشه دیگه، یه لحظه مهلت بدین؛ چرا میزنی اخه؟

سپس قیافه مظلومی به خویش گرفت، مقداری از شربتش نوشید و لب به سخن گشود

ما اون زمان سربازی افتاده بودم زنجان. نمی‌گم دوست داشتم اینا، خیلی هم دنبالش رفتم که بیوفتم تهران اما خب نشد که بشه، البته خوب شد که نشد

اون وقتا زیاد فرودگاه تو شهر نبود شاید جمعا سه یا چهار تا فرودگاه داشتیم؛ پس دو راه بیشتر نداشتم یا باید با اتوبوس بین شهری مسافرت می‌کردیم یا با سواری‌های دربستی، که خیلی گرون بود. منم که یه جوان خام و فقیر بودم؛ کلا وضعیت مالی‌ام متوسط رو به پایین بود
سپهبد اهی به ‌خاطر به یاد اوردن ان روزهای فقر و نداری‌اش کشید. حالش که اندکی جا امد صحبتش را ادامه داد

من هم بلیط اتوبوس گرفتم به زنجان، که از شانس خوب من بیست کیلومتر مونده به مقصد اتوبوس خراب شد
وقتی که از کار افتاد ساعت چهار صبح رو نشون می‌داد، ته ته‌اش اون مسافت باقی مانده رو راننده می‌تونست توی یک ساعت بره
توی پادگان راس ساعت شش صبحگاه بود؛ یعنی ما باید تا ساعت شش خودمون رو به اونجا می‌رسوندیم؛ اوایل امیدوار بودم که به موقع می‌رسیم، زمان گذشت و ماشین هنوز خراب بود؛ کم‌کم صدای همه مسافرا در اومده بود که اتوبوس با مشقت، بدبختی و عرق ریختن و سختی درست شد و راه افتادیم
بازم از خوش شانسی بنده ساعت هفت به زنجان رسیدیم، تازه باید راه پادگان رو پیدا می‌کردم؛ سرتو درد نیارم تا برسم به پادگان شد هشت صبح، کل بدنم از استرس می‌لرزید که بالاخره وارد پادگان شدم اول سعی کردم زیاد جلب توجه نکنم که از شانس زیبای من نشد و فرمانده منو دید؛ منم از ترس چشمام رو اطراف می‌چرخوندم که مثلا بگم متوجه فرمانده نشدم. دیدم جلوتر یه جوان دیگه مثل من دیر کرده و پشت سرم هم یکی دیگه داشت می‌دوید تا به سمت ما بیاد

سپهبد چشمانش را که از ذوق می‌درخشید به سمت خانواده‌اش گرفت، با اشتیاقی بی‌حد و مرزی لبخند گفت: انقدر ذوق کردم که نگو، خوشحال شدم که خوم فقط دیر نکردم
فرمانده رو به ما کرد و با عصبانیت و تند خویی گفت: به، به، به!! سربازای تازه وارد، فکر کردین اینجا خونه خاله است؟ هر وقت دلتون خواست بیاین، برین.
دیر بیاین، زود برین. امشب شماها به عنوان تنبیه نگهبان هستید
سپهبد چشمانش را ستاره باران کرد؛ گویی در دنیا دیگری بود، با این حال خانواده‌اش را زیاد معطل نگذاشت

تا شب یه عالمه استرس داشتم چون من که شب قبل هم نخوابیده بودم و امشبم باید نگهبانی می‌دادم. خلاصه عصر تو پادگان بهمون کار کردن با تفنگ رو یاد دادن؛ بعد ما بیسیم و تفنگ گرفتیم. ما سه نفر توی یه برجک افتاده بودیم. انگار سرنوشت هم می‌خواست ما باهم اشنا بشیم

هر سه نفرمون وارد برجک شدیم و مدت کوتاهی بدون هیچ حرف یا حرکتی کز کرده بودیم؛ که سرانجام یه پسره که چشماش عسلی بود؛ تبسمی کرد و رو به من گفت: نمیخواین خودتون رو معرفی کنید؟ اسم من فرشید اریا فر هستش، از قزوین اومدم بعد دستش رو به سمتم دراز کرد

لبخندش رو بالبخندی گرم‌تر پاسخ دادم؛ از جا پاشدم و باهاش دست دادم
اسم من ایلیاست، ایلیا پرستش. بیست و سه سالمه، از تهران اومدم
اون یکی پسر جوان هم که زانوهاش رو در اغوش گرفت بود؛ برخاست تا با من و فرشید دست بده
سرانجام لب به سخن گشود
من بهنام رادمنش هستم، بیست و یک سالمه و از کرج اومدم
هممون خندیدم. راستش دقیق یادم نمی‌یاید به چی می‌خندیم

هلیا تا دید که سپهبد سکوت را برگزید، با ناباوری پرسید

پس بابا اول سر بحث رو باز کرد؟ واقعا شما توی برجک پادگان باهم اشنا شدید؟

سپهبد لبخندش را عمیق‌تر کرد. لبخندی که گویا غمی سنگین بر شانه‌های این مرد محکم و اسطوره بود، اما مگر اسطوره‌ها مگر غمگین نمی‌شوند؟
او پریشان دخترش بود که بعد از گذر یازده سال هنوز جویا اتفاقات گذشته هست؛ زندگی چه بر سر انها اورده بود که می‌بایست تقاص اشتباه‌های نیاکان خویشتن را می‌دادند و خود نیز به‌دنبال تاوان بودند

اره، پدرت روابط اجتماعی بالایی داشت. خلاصه تا نیمه شب درباره خیلی چیزها صحبت کردیم

 مثلا چی؟

به طور مثال اینکه می‌خوایم چی کاره بشویم؟ هدفمون بعد سربازی چیه؟ دقیقا هر کاری کردیم، به غیر از نگهبانی! اما نمی‌دونم چی شد یهو که خوابم برد؛ من که مشغول استراحت کردن شدم، اروم اروم فرشید که پدر جنابعالی بود و بهنام که الان سرهنگ و پدر شاهین هستش هم گرفتن خوابیدند

هلیا و شیدا می‌خندیدند. ولی سپهبد که متوجه انها نبود؛ با سر خوشی صحبتش را ادامه داد

شما یه پادگان رو فرض کن که همه نگهبان‌هاش گرفتن خوابیدن

الفتحه صلوات واسه نگهبانا

سپهبد که متوجه طعنه هلیا شد قاشقی را به سمت او پرتاب کرد در چشمان قهوه‌ای اش موج خوشی طغیان کرده بود ولی ارامش حاکم میان انها ارامش قبل از طوفانی برای هلیا بود

دلت میاد سمت بچه به این خوبی قاشق پرت میکنی؟

بله، بله، کلمه خوب برا یه لحظه‌ات هستش

هلیا سری به نشانه تایید تکان داد و همراه با شیدا با صدا بلندی در حالی که هلیا تکه کیکی را می‌خورد ومقداری از شربت شیدا رو بافتش ریخت، شروع به خندیدن کرد؛ سپهبد سر از عجز و ناراحتی تکان داد

به، به، به، به، ببین با کی می‌خوایم بریم سینزده به در! بخندین، بخندین، به ریش نداشته من بخندین

هلیا با شیطنت خاصی ابروانش را بالا داد، چشمان دریایی‌اش را به پدرش دوخت و پرسید

یه سوال داشتم. اونوخت همون جوری که نگهبانی دادید این همه سال رو طی کردید تا به مقام سپهبد رسیدید؟

گفتن این سخن از هلیا همانا و پرتاب شدن کوسن به طرفش همانا

کوسن به سر هلیا برخورد کرد؛ هلیا سرش را مالشی داد و با چهره ناراحتی که نشانه های درد و شیطنت در چشمانش مشخص بود؛ گفت: اخ! اخ! حالا چرا میزنی؟ از قدیم گفتن پرسیدن عیب نیست، نداستن عیب است

خانم ضرب المثل‌دان، نمی‌دونستم تازگی معلم ادبیات شدی! خوب شد گفتی خودم بلد نبودم
هلیا با نگاه خردمندانه و هوشمندانه دستی بر سر خویش کشید و سخن بر زبان اورد

بله دیگه گفتم بدونید

سپهبد که انگار حرف اخر هلیا را نشنیده بود؛ لب به سخن گشود

می‌دونی هلیا، همه رویاهایی داریم که برای رسیدن بهشون حاضریم از
خیلی فرصت‌ها بگذریم، بریم. مثل یه کینه چندین ساله، طمع زیاد، لجبازی و

حال من، پدرت و سرهنگ اون شب همون طوری بود

ما می‌خواستیم شاید بطور غیر مستقیم یه اعتراض کنیم؛ اعتراضی به نگهبانی اون شب که شاید حقمون نبود

هلیا خود را به نشنیدن زد. حوصله بحث را نداشت، مخصوصا در رابطه با این موضوع که زندگی‌اش را دگرگون کرده بود

سپهبد چه می‌دانست که این دختر دوران کودکی و شور نوجوانی‌اش را از دست داد. تنها به خاطر انتقام، که همچو رود مذابی در رگ‌هایش، افکارش و زندگی‌اش جریان داشت
شیدا چه می‌دانست که کودکی نکردن یعنی چه؟
تاب نخوردن در بوستان ها یعنی چه؟
گریه نکردن به خاطر بستنی یعنی چه؟
نوجوانی نکردن یعنی چه؟
پس از دست دادن تمام این لحظات خوش، تنها تقاص می‌توانست او را ارام کند؛ تقاصی برای جبران رخداد‌های این چندین سال.
شیدا حرف روی حرف اورد تا غروب خاطره انگیزشان به دعوای اتش باران تبدیل نگردد

 خوب، بعدش چی شد؟

سپس تبسم تفننی بر صورت همسر و دخترش پاشید؛ سپهبد همگام او در این مسیر شد و بحث را عوض کرد
صبح خروس خون همین که افتاب تابید لب برجک، ما هم بیدار شدیم؛ ولی ای کاش پنج دقیقه، فقط پنج دقیقه زودتر بلند میشدیم. هعی هعی هعی

چطور؟

چون وقتی هوشیار شدیم چهره محترم، مبارک و زیبای فرمانده گرامی رو که ماشااللّه عین عزرائیل بالا سر ما ایستاده بود، دیدیم

فرمانده گفت: به به! نگهبان‌های فعال و پر کار پادگان! خوب خوابیدید؟ بالشت، پتو یا ملافه چیزی نیاز داشتید برای نگهبانی دادن؟

فرشید با سر خوشی در ان موسم که به عضلاتش کش و قوس می‌داد؛ لب به سخن گشود
اره، فرمانده عالی بود؛ همه خستگی‌هام در رفت البته یه ملافه هم بود که دیگه عالی میشد

فرمانده که از عصبانیت چشمانش قرمز شده بود و دود از گوش‌هایش بیرون میزد؛ فریاد زد

انگار ما یه چیزی به شما بدهکاریم! بیچاره سرباز های ما! که به امید نگهبانی شما دیشب خوابیدن
فرشید رو به فرمانده گفت: مگه ما چمونه؟ جوان به این رعنایی، رشیدی و شجاعی
فرمانده به او مجال نداد تا سخنش را اکمال کند و با نگاه اندر عاقل سفیدی او را نظارگر شد

خوابالویی، تنبلی. به پا چشم نخوری یه وقت! به مادرت بگو برات اسفند دود کنه

فرمانده که از توصیفات فرشید دیگر به اخرین حد تند مزاجی رسید بود گفت: تو پست نگهبانی گرفتید خوابیدید؛ پاداش هم می‌خواین؟
سه سرباز مدتی سکوت را برگزیدند که فرمانده از ساکتی انها اوج سواستفاده را کرد
برق شیطنت در نگاه فرمانده موج می زد
باشه، الان بهتون جایزه هم می‌دم
فرمانده رو به سربازی که کنارش ایستاده بود و دفتری دستش بود گفت: سرباز، برای این سه تا نگهبان خوش خوابمون؛ سه ماه اضافه خدمت هدیه بده
هلیا که از شدت هیجان روایت سپهبد روی پایش بند نبود سپس با سر خوشی پرسید

چی کار کردی وقتی فرمانده این رو گفت؟

بسی مظلومانه، ضعیفانه و لوسانه بهش نگاه کردیم که گفت نکنه دلتون پنج ماه اضافه می‌خواد؟ قانون ارتش اینه: تشویق برای یکی، تنبیه برای همه
هلیا دوباره با خنده‌ای که زیاد در پنهان کردنش موفق نبود، پرسید

پس برای این بود که تو عملیات‌ها، اسم مستعارت نگهبان فعال هستش؟ پس این لقب به دوران سربازی بر می‌گرده؟

شیدا با زیرکی یکی از ابروانش را بالا انداخت سپس چشمکی به سپهبد زد که سیما بشاش را دلنوازتر می‌کرد و ندانسته باز دل از این مرد نبرد، می‌برد

اضافه خدمت خوردی؟

سپهبد با تکان دادن سرش حرف هر دو را تایید نمود و تبسمی به سان رقص قلم بر کاغذ مهمان چهره همسر باوفایش کرد سپس او با بیان شیرینی، لب به سخن گشود

خلاصه ما چون اعصابمون خورد بود که اضافه خدمت خوردیم؛ یه نقشه شرورانه کشیدم
که فرداش نصف شبی، چندتا عقرب رو ول کنیم کف اسایشگاه
شب زودتر از چیزی که فکر می کردیم رسید، پنج تا عقرب رو ول کردیم کف سالن. ما هم رفتیم بیرون تا از خطر احتمالی فرمانده، در امان باشیم. از قضا یکی از عقرب‌‌ها میره روی صورت یکی از سربازا و نقشمون زود لو میره و ما با صدا جیغ و داد سربازا فهمیدیم که نقشمون عملی شده

اونا از اسایشگاه میومدن بیرون و ما رو میدین که می‌خندیم و انگاری یکی از عقربا سربازا رو نیش زده و اون هم کلی مسخره بازی در اورده و تازه فهمیده بودن که ما نیشش رو کندیم و خطری نیستن

و این طوری بود که ما رو دو هفته از اسایشگاه شوتمون کردن بیرون؛ ما هم چون جایی واسه خواب نداشتیم پس تو سنگر خوابیدیم. تازه کلی هم خوش به حالمون شد چون اونا با ترس و لرز واسمون غذا میاوردن
مدتی سکوت حکم‌فرما شد. هلیا ذهنش درگیر بود؛ گویا سعی در این داشت که همه داده‌ها را هضم کند، شیدا نیز به همان چیزی می‌اندیشید که سپهبد نیز به ان می‌اندیشید. گویا هیچ یک از ان دو نمی‌خواست افکارش را بر زبان بیاورد. در اخر هلیا سر بحث را در چنگ گرفت

راستی سرهنگ، شاهین و شهاب الان چی کار می‌کنن؟

سپهبد که انگار در دنیا دیگری بود، زمزمه کرد
- اهان اونا رو می‌گی؟ سرهنگ که تازه یه پرونده رو تموم کرده و ارتقا مقام گرفته. شاهین برای ادامه تحصیل رفته المان، شهاب هم در عرصه خوانندگی فعالیت می‌کنه، پولدار و بسیار مشهور شده؛ به تازگی یه شرکت کامپیوتر رو هم تاسیس کرده و در حال حاضر سرپرستی اونجاست
باد بی‌قرارانه میان شاخساران، لابه لای پرده‌ها و علف‌ها می‌وزید؛ شاید می‌خواست اتمام خاطره گویی سپهبد را مخابره کند که همان طور شد
بهتر بریم، داخل و گرنه همه سرما می‌خوریم

شیدا بافتش را که باد با سماجت خاصی می‌خواست ان را به پرواز در اورد، محکم‌تر به دور خود پیچید. همگی به داخل رفتند، اما دلهره خاصی در قلب هلیا به وجود امده بود و همچنان بسیاری از پرسش‌ها در ذهنش بی جواب و بسیاری از پاسخ‌ها بدون داشتن سوالی در افکارش اواره مانده بودند. که همه و همه نشان دهنده یک جمله بود

هلیا مراقب خود باش
گرگی در جنگل به کمین تو نشسته است تا شکاری به غنیمت ببرد


اردتمند شما ز.گ

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

رمان ضرب الاجل اعجوبه فصل تری کی | قسمت اول ◄

رمان ضرب العجل اعجوبه فصل شخص سومی در امواج زندگی وجود دارد ◄

*********◄►*********

هر موقع فکر کردی، خیلی سخت شده
هر موقع فکر کردی، راهو گم کردی
هر موقع فکر کردی، دیگه از پسش برنمیای
هر موقع فکر کردی، دیگه نمیتونی ادامه بدی
و این راند، رانده آخرته
یه قایق کوچولو برای خودت درست کن
گوشه اتاقت بذار و بشین داخلش و چشماتو ببند
تو ناخدا نیستی که هستی؟
فقط بشین سمت همون ستاره صبح
ناخدا رو صدا کن...کدوم قایق؟
همون پارچه تمیز و خوشبویی که بعضیامون بهش میگیم سجاده... تو هر چی دلت خواست اسمشو بذار... توشو پر کن از گلبرگای خوشرنگ و خوشبو
دو تا شمع کوچولو هم کنارت روشن کن
قبلش هم که حتما وضو گرفتی
نخواستی یه آبی به دست و صورتت بزن
هر چی که بهش می گی، همون
بعد بشین تو قایقِ سفیدِ خوشرنگت
چراغا رو هم خاموش کن
نور لازم نداری که؛ نور خودش میاد... ستاره صبح؟! همون بخشی از زمین، که مغناطیس عجیبی داره سمت قبله...من اسمشو گذاشتم ستاره صبح
حالا چشماتو ببند
ذهنتو خاموش کن
فکرا رو ساکت کن و چشم بدوز به چشمای خدا
بذار بریزن اشکات؛ کاریشون نداشته باش
فقط نگاهش کن
یه دقیقه هیس
زیر گوش خدا جیک جیک نکن فقط نگاهش کن
حالا گوش کن تا من بگم
انقده مهربونه، که چشم دوخته بهت
انقده دوستت داره، که بغلت کرده
انقده مشتاق این لحظه بوده، که فرشته هاشو نشونده به تماشای تو
حالا بهش بگو گم شدی
بهش بگو خسته ای
بهش بگو داستان همه اون مشتایی که خوردی... چشماتو باز نکن؛ نذار تمرکزت به هم بریزه
همه رو که گفتی، اون ته ته دلتو که خوب تکوندی؛ یه لبخند قشنگ بهش بزن... دیگه گریه نکن
آخه دستشو زده زیر چونه اش
داره نگات میکنه... قربون صدقه ات میره
بعد چشماتو باز کن و یه نفس عمیق بکش
حالا آرزو کن و شمع های کنار قایقتو فوت کن
بعدش دیگه راااحت برو بخواب
هم راهو پیدا کردی، هم میتونی محکم به همه اون چیزایی که آزارت میدادن؛ بگی

بازیکن خارجی آوردم... با قرارداد دائم العمر... برای تمام فصل ها... من و خدا ؛ شما همه
بعد با شادی و امید، تاکید میکنم شادی و امید؛ برو دنبال رویاها و زندگیت... شادی یعنی، من خدا رو به عنوان کاپیتانِ تیمِ دو نفره مون پذیرفتم؛ پس دیگه هی شکایت نمیکنم... فقط بهش اعتماد میکنم
.
.
.
نمیدونم کدومتون امروز منو صدا کردین، که از اول صبح نشستم دارم اینو مینویسم... اما از اونجایی که حال دلم به دل شما بنده؛ مطمئنم یکی تونو خدا بدجور صدا کرده و منتظرشه
آهای اون یکی خوش به حالت... برو که نوبت توئه

✋

*********◄►*********
🌸 همیشه عشق باشد ؛ همیشه برکت🌸
باشگاه شیک پرواز
کپتان مجهول🖤
1398/10/9
تولدش مبارک♥️

ترم چهارم دانشگاه بودیم
بعضی از دروس عمومی هم خب قاطی پاتی بود و از هر رشته ای داخل کلاسا بودن
از قضا یه پسری بود که بنده خدا قد کوتاهی داشت حدودا نود سانت بیشتر نبود..فرم دست هاش هم یجوری بود..کوچیک و تپل
این بنده خدا حالا به هر دلیلی گوشه گیر بود و با کسی نمیجوشید..لابد مسخره ش میکردن

^^^^^*^^^^^

خلاصه
وسطای ترم بود که یروز حسب اتفاق من داشتم با موتور از سربالایی خرکی دانشگاه بالا میرفتم تا برم سرکلاس که دیدم همین پسره از اتوبوس جا مونده و داره تندتند میره که برسه
رسیدم بهش و گفتم سوار بشه تا برسونمش
ولی مگه قبول میکرد
با هر مصیبتی بود سوار شد و رفتیم
این اتفاق باعث شد که باهم رفیق بشیم
بعد یه مدت باهم کلی کوک شدیم
اخرای ترم بود که یروز بهم گفت
اگه فردا بیکاری بریم باهم یه گشتی بزنیم
پیشنهادش جالب انگیز بود..اخه ازش بعید بود
قرار گذاشتیم و فرداش باموتور زدیم بیرون
پیشنهاد داد بریم بیرون شهر و یه جای دور
با تعجب قبول کردم و رفتیم یه جایی که تو عمرم نرفته بودم
القصه
نشستیم و یه مقدار هله هوله داشتیم خوردیم
بعد یکساعت بهم گفت
میدونی چرا اومدیم اینجا
گفتم جنابعالی مغز خر میل کرده بودی
دیگه اومدیم
بعد یه خنده ی عربده مانند گفت نه ستار
حقیقتش تو مثل برادرمی
گفتم بیایم اینجا تا یه چیزی بگم
گوشام تیز شد
گفتم خب بفرما..بگو

بعد یه ربع اسمون و ریسمون بافتن گفت از یه دختری خوشش اومده
چون خودش شهرستانیه ازم خواست براش تحقیق کنم و اگه همه چی مثبت بود..من از طرفش برم با دختره صحبت کنم و اجازه بگیرم با خانواده ش برن خواستگاریش

^^^^^*^^^^^

نمیدونم تو شرایط اینجوری بودین یا نه
داشتم از خنده تو خودم جر میخوردم..اما میترسیدم بخندم و طرف ناراحت بشه
گفتم خب حالا اون دختر کیه
جوابش منو تا انفجار برد

اخه دختره یکی از پولدارترین..های کلاس ترین..مغرور ترین و گَنده دماغترین دخترای دانشگاه بود که حتی بابای خودشم تحویل نمیگرفت

به پسره گفتم جعفر
حالا هیچ راهی نیست بیخیال بشی
اخه اون دختره یجوریه
به تو اصلا نمیخوره
یعنی خب ببین
زن گرفتن که الکی نیست و مکافات داره

بعدشم
اینا رو همون تو شهر میگفتی
آواره ی کوه و کمر مون کردی برا همین؟

بگذریم
یه قهری کرد که وامصیبت
قبول کردم که برم پیش دختره و بگم جعفر عاشقش شده

^^^^^*^^^^^


برگشتیم سمت شیراز
تو مسیر چند دفعه از خنده نزدیک بود با سر بخوریم زمین
.....

چند روز بعد دیدم اون دختره یجا نشسته
رفتم سمت و کاملا با ادب گفتم
اجازه هست یه مطلبی رو بگم خدمتتون
دختره هم نه گذاشت و نه برداشت و گفت
اقای اریافر
با عرض معذرت من قصد ازدواج ندارم
مخصوصا با شما

منم نه گذاشتم و نه برداشتم و رک گفتم
چی پیش خودت فکر کردی
تورو مفتکی هم بدن بهم نمیخوام
توهم زدین
دلیل اینکه اومدم پیشتون اینه که بگم اون دانشجو قد کوتاهه..اسمش جعفره
اون ازم خواسته بیام از شما اجازه بگیرم. برا امر خیر بیان خونتون

همیشه برام سوال بود اون کیفی که خانمها همیشه باهاشونه چی مگه داخلشه
تا که یقین پیدا کردم حتما چندتا آجر
نکبتِ خر چنان با کیفش تو کله م کوبید که
خون از کله م جاری کرد
چندتا از دوستام رسیدن و منو بردن بهداری
تا دوروز هم که سرم از درد داشت میترکید

روز سوم رفتم دانشگاه
دختره تا منو دید اومد سمتم
فوری داد زدم


آقووو
من غلط کردم
از گور مرده و زنده م خوردم
ول کن جون بابات



دختره اومد و معذرت خواهی کرد و گفت که انتظار از همه داشته الا جعفر
حالا نمیشه ناحق گفت
جعفر یجوری بود
ولی خب
این وسط کله ی من چرا تاوان داد
خدا عالمه

^^^^^*^^^^^


فقط چندتا تجربه نصیبم شد
هرچند دردناک
اما عالی


هیچوقت با موتور کسی رو سوار نکنم

رفاقت با جعفر نامها ممنوع

هنگام صحبت با خانم ها ازشون قد یک طول دست بعلاوه ی طول یک کیف فاصله بگیرم


هیچوقتی عصای خیر برا کسی نشم
علی الخصوص امر خیر

دانشگاه خر است



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

جفتمون وحشت زده به عقب برگشتیم
پدرش بود که مثل مار زخمی پشت سرمون ایستاده بود

صورتش قرمز بود به جرات میتونم بگم از دماغش دود میزد بیرون

جلوه که لال شده بود منم آب دهانمو قورت دادم و سلام کردم

س سلام

چیزی نگفت نیمکت و دور زد و اومد رو به روم به خودم که اومدم دستش محکم نشست روی صورتم

عطیه از دور با سرعت به سمت ما میومد، خواستم نگاهمو بگیرم که چشمام با دیدن فرهان گرد شد

با نگاه پیروزمندانه تکیه داده بود به درختی و شکستن غرور منو تماشا میکرد
لعنت بهت فرهان لعنت

زیر چشمش کبود بود مثل اینکه تازه کتک خورده باشه شک نداشتم اون به میرانی گفته ولی آخه چطوری من اینهمه مواظب بودم
چطور فهمیده؟ خونم به جوش اومد روبه میرانی داد زدم

واسه چی میزنی؟

میرانی: بهت هشدار داده بودم گفته بودم که دفه بعدی در کار باشه آروم نمیشینم یالا راه بیوفت بچه

جلوه: بابا تو رو خدا؟

میرانی: تو یکی دهنتو ببند که هرچی آتیشِ از گور تو بلند میشه

عطیه با نفس نفس کنارمون ایستاد
آقای میرانی سوتفاهم شده باور کنید قضیه اون طور که شما فکر میکنید نیست

میرانی: بسه دختر جون دیگه حنات پیش من رنگی نداره، مادرش به تو اعتماد کرد، تو چجور آدمی هستی که به اسم کلاس قرآن میاریش سر قرار؟
عطیه خجالت زده لب گزید و سکوت کرد

ببین آقا من دخترتو دوست دارم، بیشتر از همه‌ی دنیا، هرکاری که از دستم بر بیاد واسه رسیدن بهش انجام میدم هیچ کسی هم نمیتونه جل

حرفم با کشیده‌ای که خوابوند تو صورتم نصفه موند
جیغ عطیه و جلوه بلند شد، حیف که بزرگتر بود وگرنه یه جای سالم تو صورتش نمیذاشتم

فرهان با لذت این صحنه هارو نگاه میکرد

میرانی: کم چرت و پرت بگو راه بیوفت

جلوه: بابا غلط کردیم تو رو خدا کاریش نداشته باش

میرانی انگشت اشاره اش رو توی هوا تکان داد

خفه شو گم شو برو خونه تا میام گیساتو میبرم

بعد هم روشو کرد سمت عطیه و ادامه داد: تو هم از این به بعد دیگه خونه ما نمیای دختر من مرد وسلام

بازوم رو گرفت که محکم از دستش کشیدمش

خودم میام فکر کردی فرار میکنم؟

عطیه غمگین و جلوه گریون رو ترک کردیم رومو برگردوندم و نگاهش کردم چشمای پر از آبش هوای خداحافظی داشت درد بدی روی قلبم سنگینی میکرد یه حس بد، یه صدای مزاحم توی مغزم می پیچید که این آخرین دیدار ماست

میرانی: فکر نکن نمیدمت دست پلیس کاری باهات ندارم، نمیخوام پای دختر بی عقلم به کلانتری و دادگاه باز بشه و آبروی چندین و چند سالم به باد بره

پوزخندی زدم: آب که از سر گذشت چه یک وجب چه صد وجب، از کجا فهمیدی ما اینجاییم اون پسره بهت گفت؟

میرانی: آره، اونم یه مزاحم بیشعورِ عین تو، با خودش فکر کرده بود بهش پاداش میدم پسره احمق حسابشو گذاشتم کف دستش

باز هم داشت مسیر خونه رو میرفت، ولی ای کاش منو میداد دست پلیس دیگه حوصله یکی به دو کردن با مامان و گوش کردن نصیحت های ننه بانو رو نداشتم و از همه مهم تر، امروز بابا خونه بود و این یعنی فاجعه، من که آب از سرم گذشته بود، جنگ اعصاب و تنش توی خونه بین بقیه پیش میومد

به خونه که رسیدیم با مشت افتاد به جون در‌

صدای پدرم از حیاط اومد

چه خبرته بابا مگه سر آوردی اومدم

لحظه ای بعد در باز شد و چهره پدرم نمایان شد چشمش که بهمون افتاد ابروهاش پرید بالا

سلام

میرانی: چه سلامی؟ چه علیکی مرد حسابی بچتو ول کردی تو این کوچه خیابونا، خوش و خرم گرفتی تو خونه نشستی؟

بابا: آروم تر مرد مومن ما اینجا آبرو داریم

میرانی: من آبرو ندارم؟ من آبرو ندارم که پسرت دخترمو از راه به در کرده؟ هاان؟ دم به دقیقه تو کوچه ما پلاسه، امروزم که باهاش قرار گذاشته

چند دفه کوتاه اومدم گفتم بچس ولی پسرت ول کن نیست، دیگه جمع کردنش سخته یه فکری باید به حالش بکنی

پدرم نگاهی به من انداخت و با لحنی جدی گفت

برو تو میخوام با آقا حرف بزنم

سر به زیر رفتم داخل خونه، مامان و ارغوان و ننه بانو از صدای بلند میرانی اومده بودن تو حیاط

مامان: چقدر گفتم نکن؟ چقدر گفتم این کارا عاقبت نداره؟ حالا خوب شد؟ بابات زنده ات نمیزاره؟ به خدا میکشتت‌

صدای داد زدن میرانی خوابیده بود و بجاش مشاجره ریزی به گوش میرسید، روی پله های ایوون نشستم دیگه پی همه چیز رو به تنم مالیده بودم

نمیدونم چقدر گذشت؟ یه ربع؟ نیم ساعت؟ یه ساعت؟ ولی بالاخره پدرم اومد تو

مامان: آقا تو رو خدا، غلط کرده، خامی کرده، دیوانگی کرده، شما ببخش

بابا: برید تو شما

مامان: تو رو به خاک پدر خدا بیامرزت بگذر ازش

ننه بانو: اردشیر ننه ولش کن این بچه رو، این دیوونه است، عقل تو کلش نیست خودتو خسته نکن ننه جون کتک کاری فایده نداره، هرچه قدر هم که نصیحتش کنی آبیه که به جوب میره

بابا: گفتم برید تو، با همتونم

ننه بیحوصله و با غرغر رفت تو اتاقش و در و بست ولی مامان و ارغوان ملتمسانه به بابا نگاه میکردن

ادامه دارد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

پنجره | قسمت اول ◄
پنجره | قسمت دوم ◄
پنجره | قسمت سوم ◄
پنجره | قسمت چهارم ◄
پنجره | قسمت پنجم ◄
پنجره | قسمت ششم ◄
پنجره | قسمت هفتم ◄
پنجره | قسمت هشتم ◄
پنجره | قسمت نهم ◄
پنجره | قسمت دهم ◄
پنجره | قسمت یازدهم ◄
پنجره | قسمت دوازدهم ◄
پنجره | قسمت سیزدهم ◄
پنجره | قسمت چهاردهم ◄
پنجره | قسمت پانزدهم ◄
پنجره | قسمت شانزدهم ◄
پنجره | قسمت هفدهم ◄
پنجره | قسمت هجدهم ◄
پنجره | قسمت نوزدهم ◄
پنجره | قسمت بیستم ◄
***
پنجره | قسمت بیست و یکم ◄
پنجره | قسمت بیست و دوم ◄
پنجره | قسمت بیست و سوم ◄
پنجره | قسمت بیست و چهارم ◄
پنجره | قسمت بیست و پنجم ◄
پنجره | قسمت بیست و شیشم ◄

📝
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

اگه بچه داشتم، پسر یا دختر، ازش نمیپرسیدم

"مشقهاتو نوشتی یا نه؟"

میگفتم

"خوب عشق کردی؟"

و اگه احیانا هنوز این کارو نکرده بود، فحش بارونش می کردم
بهش می گفتم

پس منتظر چی هستی؟ منتظری همه ی دندونهات بریزه؟ ها؟ چی فکر کردی؟ فکر کردی عمرِ نوح داری؟ پس کی می خوای شروع کنی؟ کی؟ وقتی بازنشسته شدی؟ وقتی نصف عمرت هدر رفت؟ محضِ رضای خدا بجنب


برو جلو اگه دلت لرزید! منتظر نشو! امروز که داری زندگی میکنی. فردا شاید یه بمب یه راست بیفته رو کله ات ... وقت داره به سرعت میگذره
نکنه بی عشق، سقط شی! برو پیِ عشق
آدمهایی که توی زندگی، درباره ات قضاوت می کنن، محرومن

مثلِ اونها نباش و زندگی کن! زندگی کن! حساب کتاب نکن

..♥♥..................

صبر کن

اعتنا نکرد

مگه با تو نیستم وایسا

باز هم به راهش ادامه داد دیگه صبرم سر اومد محکم بند کیفشو کشیدم و داد زدم

دِ لامصب وایسا دیگه خواست

بتوپه بهم که نزاشتم حرف بزنه

تو فکر کردی کی هستی؟ بهت گفتم ازت خوشم میاد مثل چی پریدی بهم گفتم نازته به چشم میخرم ولی فایده نداشت همه خاکی تو سرم ریختم تا بهت بفهمونم دوست دارم ولی میدونی چیه تو دور برداشتی خودتو زیادی دست بالا گرفتی اما حالا من پشیمون شدم دیگه نمیخوامت

مثل سگ دروغ میگفتم ولی باید خودی نشون میدادم دیگه زیادی کوتاه اومدم حالا اون بود که مات شد بی توجه به چشمای پر آبش که دنیامو به آتیش میکشید به سرعت از کنارش گذشتم

چند روزی بود که خودمو ازش مخفی میکردم ولی از دیدنش دست نمیکشیدم مثل همیشه دزدکی از پشت کاج های کوچه مدرسشون میرفتم دیدنش چند دفه هم موقع فوتبال از پشت پنجره دیدمش انگار که بیحوصله بود دلم میخواست سرمو بکوبم به دیوار که اونطوری ناراحت نباشه ولی با اخم نگاهمو ازش میگرفتم، شده بودم مامور بدرقش صبحا تا اون نمیرفت داخل مدرسه خودم سر کلاس نمیرفتم صبح که دیدمش زیاد سرحال نبود خسته و سلانه سلانه رفت تو مدرسه

برگشتنی مثل تیری که از چله کمان رها شده با شتاب به سمت کوچه کاج ها دویدم و زیر لب فحشی نثار روح پرفتوح معلم وراج ریاضیمون کردم که انقدر فک زد به کوچه که رسیدم با نفس نفس خم شدم و دستمو به زانوهام گرفتم که با صدای جیغی نفس نرسیده توی سینم حبس شد

ادامه دارد

پنجره | قسمت اول ◄
پنجره | قسمت دوم ◄
پنجره | قسمت سوم ◄
پنجره | قسمت چهارم ◄
پنجره | قسمت پنجم ◄
پنجره | قسمت ششم ◄
پنجره | قسمت هفتم ◄
پنجره | قسمت هشتم ◄
پنجره | قسمت نهم ◄
پنجره | قسمت دهم ◄

 

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

آدم است دیگر
احمق است
گاهی دلش تنگ می شود
حتی برای اینکه نیمه شب یواشکی
شماره ات را بگیرد و بشنود
مشترک مورد نظر شما در حال مکالمه با مشترک مورد نظر خودش است
آدم است دیگر
احمق است
دلش تنگ می شود

‏هیشڪے نمیتونہ
حال هیشڪیو خوب ڪنہ
در بهتـرین حالت
یکی میتونه حواست و از حال ِ بدت پـرت ڪنه

روزی که فکر کردی
یکی رو از ته دل دوست داری
ولش نکن
ممکنه دوباره تکرار نشه
آدم وقتی تو سن‌ و سال توئه
فکر میکنه همیشه براش پیش میاد
باید ده پونزده‌ سال بگذره که بفهمی همون یه بار بوده
که حالِت با چیز دیگه‌ای خوب نمیشه
عشـق یعنی حالِت خـوب باشه

از شيخ دانايى پرسیدند

پلنگ را با مگس تفاوت در چیست؟

شیخ دانا سر و ریش خود بخارانيد و همی گفت

مگس را چو رینی، بینی


و پلنگ را چو بینی برینی
😑😂



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
دیشب داشتیم نذری پخش میکردیم
یه پیرزنه اومد گفت : خیر از جوونیت ببینی , پیر شی ننه , یه غذا به من بده
گفتم : مادر جان ! غذا تموم شده
گفت : خدا بزنه به کمرت , به حق ابالفضل , تیکه تیکه شی , بری زیر تریلی به حق پنج تن. ایشالا جنازه تو از تو جوب جمع کنن




دیدم داره خاندانمو به باد میده , رفتم یه غذا براش خریدم دادم بهش
گفت : پسرم ایشالا هر چی از خدا میخوای , خدا بهت بده
یعنی دکمه خاموش,روشن دعا و نفرینش به شیکمش وصل بود

😂😂😂😂




○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

روزی شیخی مریدان خود را به ضیافتی دعوت کردندی

مریدان در مجلس حاضر شدندی

شیخ مریدان را به مسابقه دعوت نمودندی, از این قرار که هر کدام از مریدان که بلندتر گوزیدندی
💨

🚶گوزویه اعظم لقب گرفتندی 😂

مریدان یک به یک گوزیدن را آغاز کردندی و به سرعت لقب را از یکدیگر روبودندی

نا گه یکی از مریدان فشاری عجیب بر خود وارد آوردندی وچنان گوزی کردندی که گودالی در زمین به وجود آمدندی و از آن آب بالا آمدندی 😂

شیخ و مریدان همه از خنده خشتک بدریدندی

به درون گودال پریدندی و مشغول جشن و آب بازی شدندی
و از آن پس آن مکان را جا گوزی نام نهادندی که به مرور زمان به جکوزی تغییر نام یافتندی
😂😝


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
بچه ای از مادرش پرسید

تو چه سنی می تونم، بدون اینکه اجازه بگیرم از خونه برم بیرون؟

.
.
.
.
.
.
.
.

مادرش گفت :
بابات هم هنوز به این مرحله نرسیده
😐😂

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
پسر اصفهانیه به باباش میگه: 5 هزار تومن بده

باباش میگه: چی 4 هزار تومن
3هزار تومن میخوای واسه چی
بچه های مردم روزی 2 هزار تومن میگیرن با همون هزار تومن کنار میان
اونوقت تو از من پونصد تومن میخوای

بابای من سیصد تومن به من نمیداد که بخوام دویست تومن به تو بدم...پپ بیا حالا این صد تومن را بگیر

پسره نگاه کرد دید پنجاه تومنه

😂😂😂😂


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
پیرمرد رفت مطب دکتر ؛ بغل دستیش که لکنت زبون داشت میگه : ش ش شما چ چ چه ناناناراحتی دددارین؟


پیرمرد گفت : پروستات



میگه : ب ب ببخشید پ پ پروستات چی چی چیه؟




پیرمرد گفت : همین جوری که شما حرف میزنین من میشـاشـم

😂😂😂😂



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

جفر ماه رمضون میره خونه دوستش می خوابه

دوستش بهش میگه سحر صدات کنم؟


.
.
.
.
.
.
.

.
.



یارو می گه نه همون جفر صدام کنی بهتره
😌😂😂



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

حیوان خونگی فقط
«ماهی»
🐠

.
.
.
.
.
.
.



نه سر و صدا داره، نه کثیفی خاصی داره، نه جای خاصی میگیره، نه میفهمی گشنشه، نه میفهمی تشنشه، نه میفهمی خوابه


فقط یهو میبینی مرده
👻



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌امروز یه مطلبی خوندم درباره اینکه وقتی خانمها ظرف میشورن دوست دارن عشقشون از پشت بغلشون کنه چون خیلی رومانتیکن
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.





از همینجا اعلام می‌کنم ما خانمها وقتی ظرف میشوریم دوس داریم عشقمون بیاد ظرفا رو از مون بگیره خودش بشوره لازم شد ما بغلشون میکنیم
خیلی هم رومانتیکتره

☺️☺️



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺗﻮ ﮔﻮﮔﻞ ﺯﺩﻩ

ﺷﻮﻫﺮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﯼ ﺍﺳﺖ⁉️ ﮔﻮﮔﻞ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﻩ





ﺷﻮﻫﺮ ﻓﻌﻼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻧﯿﺴﺖ
❗️

ﯾﻪ ﺩﻭﻧﻪ ﭘﯿﺮپسر 💨🚶ﺗﻪ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﻣﻮﻧﺪﻩ
❗️
ﻓﺎﮐﺘﻮﺭ ﮐﻨﻢ؟

ﯾﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ📚🎓 ﻣﯿﺪﯼ؟
😂🙈😄😁


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
جففففر خانواده خودشو به همسر تهرانیش

معرفی میکنه میگه:



این دایمه، این بوامه، این خالومه، این آمومه

دختره میگه : گیجم کردی
😕


جففففر میگه:گی جمع نکردم اینا فامیلامن بیشعور
😶😂

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
‏عمم تو ماشين شوهرش يه تار موى زن پيدا كرده دعواشون شده


.
.
.
.
.
.
.
...
.
.
.




شوهرش گفته يه نيازمندو سوار كرده بودم برسونم
عمم گفته نيازمند غلط کرده موهاشو بلوند ميكنه
😂



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
ﻓﻮﺍﻳﺪ ﺧﺮ


ﺗﻮ ﺯﻧﺪگی ﺍﮔﻪ ﻣﻴﺨﻮﺍی ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺎشی
ﺑﺎﺱ ﺧﺮﺕ ﺑﺮﻩ
ﺧﺮﺕ ﺑﻴﺎﺩ
ﺧﺮﺷﺎﻧﺲ ﺑﺎشی
ﺧﺮﺧﻮﻥ ﺑﺎشی
ﺧﺮﭘﻮﻝ ﺑﺎشی
ﺧﺮﺕ ﺑﺮﻭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ

ﺍﺻﻦ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺧﻮبی ﺍﻳﻦ ﺧﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﺩﻡ ﻫﺴﺘﺶ ﺑﺎ ﺧﻮشبختی ﺍﻭﻥ ﻓﺮﺩ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺩﺍﺭﻩ

ﺍﺯ ﻗﻀﺎ ، ﺧﺮ ﻣﺎ ﺍﺯ ﮐﺮگی ﺩﻡ ﻧﺪﺍﺷﺖ ، ﺧﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﻄﻮﺭ !؟
😂


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
زن دوم نگیرین



.
.
.
.
.
.
.
.
.
.




یا اون شمارو میکشه
یا شما اونو
یا زن اولتون هردوتاتونو
😅😂🤣


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
پدربزرگم میفرمود💬
.
.
.

..
.
.
.


اگه میخوای زنت آشپزیش خوب باشه از شمال زن بگیر، اگه میخوای زیبایی خدادادی داشته باشه از ترکا بگیر، اگه میخوای مث شیر پا به پات بیاد از کردا بگیر و اگه میخوای طایفه زنت پشتت باشن از لرا بگیر

.
.
.
.
.
.



ولی اگه میخوای زندگی راحت و بی دردسری داشته باشی کلا زن نگیر :/


نور به قبرت بباره مرد ❤️😂


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
یادتونه تابستونا توراه مدرسه یخمک میگرفتیم از وسط نصفش میکردیم

.
.
.
..
.
.
.
.




چرا الکی میگید آره
 اخه تابستون مگه مدرسه باز بود


تجدیدیهای بدبخت

😂😂😂



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

دیروز رفتم پارک دیدم یه دختره خیلی غمگین رو نیمکت نشسته و به زمین نگاه میکنه
رفتم یه گل چیدم و دادم دستش

پرسید: ماله منه؟

گفتم بله
یه لبخند گوشه ی لبش نشست

بعد رفتم به باغبون گفتم: اون دخترو میبینی اونجا نشسته؟

هر روز میاد گلهای پارک رو میکنه

باغبون هم با بیل افتاد دنبالش


پس چی

فکر کردی من اهل این جلف بازیام؟؟

فقط میخواستم ببینم یه دختره غمگین با چه سرعتی میتونه بدووه
🏃🏃😂


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

آقایﻣﺠﺮﻱ : ﮐﻲ ﻣﻴﺪﻭﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﭼﻴﻪ؟

ﻓﺎﻣﻴﻞ دور : ﺑﻪ ﺧﺮﻳﺖ ﺭﻣﺎﻧﺘﻴﮏ ﻣﻴﮕﻦ ﻋﺸﻖ
ٱقایﻣﺠﺮﻱ : ﻋﺸﻖ ﻳﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺑﻪ
ﭘﺴﺮﻋﻤﻪزا : ﻣﺜﻞ ﺣﺴﻲ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺸﻮﻳﻲ ﺩﺍﺭﻩ

ٱقایﻣﺠﺮﻱ : ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ
ﮐﻼﻩ ﻗﺮﻣﺰﻱ : ﻣﺜﻞ ﺣﺴﻲ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﺗﺎ ﺁﺩﻡ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺸﻮﻳﻲ ﺩﺍﺭﻥ
😂😂

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
‏گُشنگی امسال اصلا اذیتم نکرد

.
.

..
.
.
.
.
.
.
.
.





سحری میخورم بعد صبحونه میخورم ، ناهارم میخورم، افطارم میخورم، شامم میخورم. حس می کنم سیری داره یه ذره اذیتم می کنه
😂😅


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

خارجيا

تشييع جنازه=گريه
کنسرت=رقص و شادي
مسافرت=تفريح
تولد= شادي
سر کار=کار
دریا=شنا
پشت فرمون=رانندگي



ايرانيها:

تشييع جنازه=موبايل
کنسرت=موبایل
مسافرت=موبایل
تولد=موبایل
سرکار=موبایل
دریا=موبایل
پشت فرمون=موبایل🙄

😂😂😂😂


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

با تشکر از ننه پفکی برا بسته جوک امروز

*ghalb_sorati* دلاتون شاد و لباتون خندون **♥**